“ชีวิตออกแบบไม่ได้”
เรื่องสั้น 'ยิ่งโตยิ่งสุข'
-----------------------
ไข่มุก
หญิงสาวที่มีนิสัยร่าเริง สดใส มองโลกในแง่ดี
เธอเป็นคนหัวไว มีความคิดสร้างสรรค์
เรียกว่าไอเดียบรรเจิดเลยทีเดียว
และ นอกจากนี้ เธอเป็นคนรักอิสระมาก ถึงมากที่สุด
และ ในชีวิตดีดี๊ของเธอ
เธอมีสิ่งที่คอยกวนใจเธออยู่ตลอด คือ
การที่เธอมักทำงานไม่เสร็จ
ซึ่งมักสร้างปัญหาให้เธออยู่เสมอๆ
นิสัยที่มักผัดวันประกันพรุ่ง
เกิดจากเธอมักจะหลบหลีก หลบเลี่ยง
ทุกสิ่งที่ทำให้รู้สึกไม่สบายใจ กังวลใจ
ทุกสิ่งที่ทำให้โลกของเธอชักไม่สวย
และ งานก็มักจะสร้างปัญหานี้ให้เธอเสมอๆ
เพราะ งานที่ต้องทำ
มันทั้งเครียด ทั้งหนัก ทั้งยุ่งยาก
เต็มไปด้วยสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกไม่สนุก น่าเบื่อ
และ หลายครั้งทำให้เธอรู้สึกทรมานเหลือเกิน
หลายครั้งเธอ มักบ่นกับคนรอบตัวว่า
"ทำไป ร้องไห้ไป" เลยทีเดียว
เรียกว่าเธอไม่ปลื้มกับงานประจำของเธอมากๆ
งานของเธอจึงมักจะค้างคาเต็มไปหมด
เพราะ ความไม่ปลื้มกับงาน
และ
เธอก็เป็นคนที่ฝืนใจตัวเองทำงานที่ไม่ปลื้ม
ไม่ค่อยสำเร็จซะด้วย
จึงเป็นที่มาของงานค้างคา เป็นกองพะเนิน
และแล้ววันหนึ่ง
เธอตัดสินใจลาออกจากงาน
เธอบอกกับแม่ของเธอว่า
"งานกับหนู ไปกันไม่ได้แล้วแหละแม่
มันไม่เข้ากับหนูเลยแม่
หนูทนอยู่กับงานที่บั่นทอนจิตใจหนูไม่ไหวแล้ว"
แม่ตกใจ
แต่ก็เข้าใจในความรักอิสระของลูกสาว
แม่จึงถามไข่มุกว่า
"หนูอยากทำอะไร"
ไข่มุกตอบแม่ด้วยแววตาที่เป็นประกายวิบวับแวววาวว่า
"หนูอยากเขียนหนังสือรวมเรื่องเล่าการเดินทางของหนู
นี่ คือ ความฝันของไข่มุกเลยแม่"
แม่ยิ้ม และ รับรู้ได้ว่า
นี่คืองานที่ลูกฝัน และ ใจรักอยากทำจริงๆ
ลูกคงจะมีความสุข ภูมิใจ และ โตขึ้น
ถ้าทำสิ่งนี้ได้สำเร็จ
แม่ยิ้ม และ ตอบว่า
"แม่จะรออ่านหนังสือของหนูนะ"
---------------------------------------------
'กาลเวลาผ่านไป'
ไข่มุกทำงานฟรีแลนซ์
เป็นไกด์นำเที่ยว
ไข่มุกรู้สึกว่างานนี้อิสระดี
เป็นสิ่งที่ถนัด
ไข่มุกรู้เรื่องที่เที่ยวเยอะมาก
เสียแต่งานอาจไม่ค่อยมั่นคง
รายได้ไม่แน่นอน
มีงานบ้าง ไม่มีงานบ้าง
แต่สำหรับไข่มุก
ผู้รักการมีอิสระอย่างที่สุด
งานนี้จึงตอบโจทย์กว่างานประจำ
ไข่มุกมองว่าดีกว่าที่ต้องนั่งทำงานประจำที่แสนน่าเบื่อ
เหมือนอยู่ในกรงขัง(ใจ)
------------------------
แม่มีอาการไม่สบาย
แม่ไปรพ.
แพทย์ได้วินิจฉัยว่าแม่มีเนื้องอกชนิดรุนแรง
แต่แม่ไม่อยากบอกให้ไข่มุกกังวลใจ หรือ เสียใจ
เพราะ แม่รู้ดีว่า
ลูกสาวเป็นคนที่รับกับเรื่องที่เจ็บปวดไม่ได้
เรียกว่ารับไม่ได้เอาซะเลย
ด้วยเวลาที่เริ่มจะเหลืออีกไม่นาน
สิ่งที่แม่อยากเห็นคือ
ไข่มุกได้ทำความฝันสำเร็จ
แม่รู้ว่าถ้าไข่มุกทำได้ ไข่มุกจะภูมิใจตัวเองมากๆ
แม่รู้ว่า แม้ภายนอกไข่มุกจะเป็นคนร่าเริงสดใส
เหมือนคนมั่นใจในตัวเองมากๆ
แต่ลึกๆ แล้วไข่มุก มีปมในใจกับตัวเอง
ลึกๆไข่มุก ไม่สามารถรู้สึกภูมิใจกับตัวเองได้จริงๆ
ที่ตัวเอง 'ไม่เคยทำอะไรสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอัน'
เพราะ
'ความกลัวปัญหา'
และ
'ติดกับดักการรักความสุข สนุก ในทุกวินาที'
แม่รู้ว่า
ถ้าไข่มุกสามารถเขียนหนังสือที่เป็นความฝันนี้ได้สำเร็จ
จะทำให้ไข่มุกภูมิใจในตัวเองได้อย่างแท้จริง
แม่จึงอยากให้ไข่มุกได้ลงมือทำ
เมื่อกลับบ้านแม่จึงถามไข่มุก
"เมื่อไหร่ แม่จะได้อ่านหนังสือของลูกสักทีนะ?”
ไข่มุกหัวเราะกลบเกลื่อน
“ไว้ก่อนนะแม่ รอให้หนูพร้อมกว่านี้ก่อน”
---------------------
'ความกลัวในใจ'
การไม่ลงมือเขียน(สักที)ของไข่มุก
แท้จริงแล้ว เป็นเพราะไข่มุกกลัว
ไข่มุกกลัวว่า
ถ้าเขียนออกมาแล้วไม่ดี
จะทำให้ฝันที่สวยงามของตนพังทลายลง
ไข่มุกจึงเลือก....
“เลื่อนไปก่อน”........
---------------------------
'เวลาผ่านไป 2 ปี'
อาการป่วยของแม่รุนแรงขึ้นฉับพลัน
ไข่มุกจึงได้รู้ความจริงว่า
แม่กำลังป่วยรุนแรง และ มีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน
ไข่มุกตกใจ และ เสียใจมาก
ไข่มุกรู้สึกเจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยรู้สึกเจ็บปวดได้เท่านี้มาก่อน
แม่เป็นคนที่ไข่มุกรักที่สุด
แม่เป็นคนเข้าใจไข่มุกที่สุด
และแม่กำลังจะจากไป....
ชีวิตมันไม่สวยงาม
ชีวิตมีความเจ็บปวด
โลกแบบนี้
ไข่มุกไม่คุ้นเคยเสียเลย
โลกของไข่มุก
คือ โลกที่สวยงาม
มีสิ่งดีๆ ไว้ชูใจ
สิ่งไหนที่ไม่ดี
ไข่มุกมั่นใจว่าสามารถหลบเลี่ยงมาได้หมด
โลกของไข่มุก
คือ โลกที่ไข่มุกออกแบบได้
ตามที่ไข่มุกต้องการ
แต่ครั้งนี้ไม่ใช่
วันนี้ไข่มุกประจักษ์แล้วว่า
เราไม่สามามารถออกแบบโลกได้ทุกครั้ง
เพราะ
โลกไม่ได้เกิดมาเพื่อได้ดั่งใจเรา
ไข่มุกเพิ่งรู้วันนี้
และ มันเจ็บปวดเหลือเกิน
เป็นครั้งแรกที่ไข่มุก
เผชิญความรู้สึกเจ็บปวด โดยไม่หนี
ไม่พยายามกลบเกลื่อน
ไม่พยายามเฉไฉ
แบบที่เคยทำ
มันช่างเป็นช่วงเวลาที่ทรมานเหลือเกิน
แต่เมื่อไข่มุกได้เผชิญความจ็บปวดที่แสนสาหัสครั้งนี้
ได้เกิดบางสิ่งขึ้นในใจไข่มุก
ที่กำลังเปลี่ยนแปลงไข่มุกไปจากคนเดิมตลอดกาล
นั่น คือ เป็นไข่มุกที่โตขึ้น
เป็นไข่มุกที่ไม่หนีทุกข์.... แบบเดิม
-----------------------------
'ชีวิตที่เลือกไม่ได้'
คืนหนึ่ง ใน รพ.
ไข่มุกนั่งอยู่ข้างเตียงแม่
แม่จับมือไข่มุก และ พูดเบาๆ ว่า
"แม่อยากเห็น 'ลูกกล้าทำ' สิ่งที่ตัวเองฝัน
แม่รู้ว่าลูกอยากเป็นนักเขียนที่ประสบความสำเร็จ"
ไข่มุกน้ำตาคลอ
เพราะรู้ตัวว่า ที่ผ่านมาเธอผัดวันประกันพรุ่งมาตลอด…
และ แม่คอยเฝ้ามองดูเธอ
ด้วยความเป็นห่วงมาตลอดเช่นกัน
และ
บางสิ่งของชีวิต....
ไม่มี “พรุ่งนี้” ให้เลื่อนอีกแล้ว
-------------------------
หลังจากงานพิธีศพของแม่เสร็จสิ้นลง
ไข่มุกเปิดโน้ตบุ๊กในคืนนั้น
และ
เริ่มพิมพ์ประโยคแรกของหนังสือ
ที่ตั้งใจจะเขียนมา 2 ปี
ทั้งน้ำตา
ไข่มุกไม่รู้ว่าหนังสือจะออกมาดีหรือไม่
จะตรงกับสิ่งที่เธอฝันไว้ไหม
แต่ครั้งนี้ไข่มุกตั้งใจว่า
จะไม่หนีอีกแล้ว
----------------------
ไข่มุกเริ่มรู้สึกได้ว่า
เธอไม่ใช่คนเดิม
เธอไม่โลกสวยเหมือนเดิม
แต่เธอพร้อมเผชิญกับทุกสิ่งมากขึ้น
เธอไม่ร่าเริงแบบเดิม
แต่เธอสงบ และ อ่อนโยนมากขึ้น
และ เธอเข้มแข็งมากขึัน
เธอ เป็นหญิงสาวที่(จิตใจ)โตขึ้นแล้วจริงๆ
-----------------------------------
หลายเดือนต่อมา
หนังสือเล่มเล็กๆ ถูกพิมพ์สำเร็จ
มีสำนักพิมพ์สนใจนำไปพิมพ์จำหน่าย
ไข่มุกวางหนังสือไว้ข้างกรอบรูปแม่
พร้อมพูดกับแม่ว่า
“หนูทำแล้วนะแม่ ความฝันของหนู…
และ หนูขอโทษที่เลื่อนมันมานานเหลือเกิน”
-------------------------------------
ไข่มุก
เธอมักหันหน้าไปหาความสุข ความสนุก ความสบายใจ และสิ่งใหม่ๆ ที่น่าสนใจ
และ
เธอมักเบือนหน้าหนีจาก
สิ่งที่ไม่มีความสุข
สิ่งที่น่าเบื่อ
สิ่งที่ชวนอึดอัดใจ
หรือ เจ็บปวด
ทั้งหมดเพื่อหลีกเลี่ยง
ความรู้สึกไม่สุข
ความทุกข์
ความทรมาน
เธอจึงกลายเป็นคนที่โตแต่ร่างกาย
แต่จิตใจยังเหมือนเด็กน้อยที่วิ่งสนุกอยู่ในโลกสวยๆ
#การเติบโตทางจิตใจ
การ "เผชิญ...สิ่งที่เผชิญได้ยาก"
การ “ไม่ผัดวันประกันพรุ่งอีกต่อไป”
การ "ยอมอยู่กับความจริง" (ที่ไม่น่าอภิรมย์)
แม้มันจะทรมาน
แต่มันกลับทำให้ใจได้เจอความหมายที่แท้จริงของชีวิต
นั่น คือ
การมีใจที่มีความเข้มแข็ง และ ความมั่นคงจากภายใน
ซึ่งเป็นใจที่มีคุณภาพดี
เพราะ
ความสุขที่แท้จริงของชีวิต
ไม่ใช่การวิ่งหนีสิ่งที่ไม่สุขอยู่ตลอด
แต่คือการสามารถอยู่กับสิ่งที่ไม่สุขได้มากขึัน
ด้วยใจที่กล้าหาญ ยอมรับ และ มั่นคง
"ชีวิตในบางครั้งก็ออกแบบไม่ได้
แต่เราสามารถออกแบบการดูแลจิตใจ
ให้ใจสามารถรับมือกับชีวิตได้"
"หมอทานตะวัน"
#เข้าใจธรรมชาติชีวิต
#เข้าใจธรรมชาติจิตใจ
#ยิ่งโตยิ่งสุข
---------------------
https://youtu.be/ktozF5MLA2U