สิ่งที่ควรทำมี 3 อย่างดังนี้ค่ะ
1) อันดับแรก ต้องรู้ทัน"ความคิด" ก่อนค่ะ
เพราะ คนเรามักทุกข์เพราะความคิดของตัวเอง
ยิ่งคิดเยอะ คิดไกล ก็ยิ่งทุกข์ได้มาก
ดังนั้นการกลับมารู้ทัน "ความคิด" จึงสำคัญมากค่ะ
เพราะถ้ารู้ไม่ทัน เราจะหลงเข้าไปในความคิด
เชื่อสิ่งที่คิด จนเป็นตุเป็นตะ
จนเป็นทุกข์เพราะมัน
กลายเป็นทาสของความคิดไปค่ะ
แต่ถ้ารู้ทัน "ความคิด" เราจะรู้ว่า นี่คือความคิด
จะได้ไม่หลงไปเป็นทาสความคิด
ความทุกข์ก็จะลดลงค่ะ
เพราะ แยกออกได้ระหว่างโลกของความจริง
กับโลกที่(แสนทุกข์)จากความคิด ที่(เผลอ)ปรุงแต่งค่ะ
ถ้าหากเราเริ่มเห็นกระบวนการ ที่เป็นต้นทุกข์ คือ ความคิด
ฝึกรู้ทันมันบ่อยๆค่ะ
แล้วคุณจะได้กลับมาอยู่บนโลกแห่งความจริงมากขึ้น
ใจจะเบาขึ้นค่ะ
ความเป็นสมาธิจะเกิดขึ้นได้ ใจจะสงบขึ้น
เพราะ โลกที่มโนไปมากจะทุกข์เกินจริงค่ะ
2) ฝึกลงมือทำให้มากขึ้นๆ
ขั้นตอนนี้สำคัญมากเช่นกันค่ะ
เพราะ ความคิดมักทำให้ฟุ้ง
แต่ "การลงมือทำ" จะช่วย "ลดความฟุ้ง" ได้ค่ะ
เพราะการลงมือทำไปเลยจะช่วยให้เห็น
1. ศักยภาพของตัวเองมากขึ้น
2. เห็นโลกตามความเป็นจริงมากขึ้น
ซึ่งโลกในความจริงอาจไม่ได้น่ากลัวกังวลเหมือนที่คิดด้วยค่ะ
ขั้นตอนนี้จะช่วยลดความกลัวกังวลจากความคิดวนๆไปได้อย่างมากค่ะ
3). ฝึกที่จะกลับมารับรู้ลมหายใจเป็นระยะ
เป็นการช่วยดึงให้ใจกลับมาสัมพันธ์กับร่างกาย เพิ่มความรู้เนื้อรู้ตัว
เพราะใจที่หลงไปอยู่ในความคิดมาก จะลืมเนื้อลืมตัว
ยิ่งลืมเนื้อลืมตัวมากเท่าไหร่
จิตใจก็ยิ่งอ่อนแอค่ะ
การกลับมารู้เนื้อรู้ตัว
จะช่วยเพิ่มความแข็งแรงให้กับจิตใจได้มากค่ะ
เพราะ ช่วยให้ใจสงบขึ้น จิตใจมีกำลังมากขึัน
เพราะ ใจที่คิดกลัวกังวล ฟุ้งซ่าน ง่าย เป็นใจที่ไม่มีกำลังค่ะ
การกลับมาช่วยเพิ่มกำลังให้จิตใจแข็งแรงขึ้น จึงเป็นองค์ประกอบที่สำคัญ
ที่จะช่วยลดความคิดกังวล ฟุ้งซ่านได้อย่างดีค่ะ
เมื่อทำ 3 อย่างที่กล่าวมานี้เรื่อยๆ
คุณภาพของจิตใจจะเปลี่ยนไปในทางที่ดี
จะสามารถช่วยลดความคิดกลัวกังวลฟุ้งซ่านได้อย่างดีค่ะ ^___^
บทความโดย พญ. ทานตะวัน อวิรุทธ์วรกุล
เครดิตภาพ : https://www.facebook.com/Mamuangjungdotcom/photos/pb.603313313030393.-2207520000.1425097769./920632347965153/?type=3&theater
หมายเหตุ : ฝากคลิปสั้นๆเกี่ยวกับการดูแลให้ใจพบความสงบได้ ในระหว่างวันที่วุ่นวายค่ะ
https://www.youtube.com/watch?v=F6eFFCi12v8
เพราะ คนเรามักทุกข์เพราะความคิดของตัวเอง
ยิ่งคิดเยอะ คิดไกล ก็ยิ่งทุกข์ได้มาก
ดังนั้นการกลับมารู้ทัน "ความคิด" จึงสำคัญมากค่ะ
เพราะถ้ารู้ไม่ทัน เราจะหลงเข้าไปในความคิด
เชื่อสิ่งที่คิด จนเป็นตุเป็นตะ
จนเป็นทุกข์เพราะมัน
กลายเป็นทาสของความคิดไปค่ะ
แต่ถ้ารู้ทัน "ความคิด" เราจะรู้ว่า นี่คือความคิด
จะได้ไม่หลงไปเป็นทาสความคิด
ความทุกข์ก็จะลดลงค่ะ
เพราะ แยกออกได้ระหว่างโลกของความจริง
กับโลกที่(แสนทุกข์)จากความคิด ที่(เผลอ)ปรุงแต่งค่ะ
ถ้าหากเราเริ่มเห็นกระบวนการ ที่เป็นต้นทุกข์ คือ ความคิด
ฝึกรู้ทันมันบ่อยๆค่ะ
แล้วคุณจะได้กลับมาอยู่บนโลกแห่งความจริงมากขึ้น
ใจจะเบาขึ้นค่ะ
ความเป็นสมาธิจะเกิดขึ้นได้ ใจจะสงบขึ้น
เพราะ โลกที่มโนไปมากจะทุกข์เกินจริงค่ะ
2) ฝึกลงมือทำให้มากขึ้นๆ
ขั้นตอนนี้สำคัญมากเช่นกันค่ะ
เพราะ ความคิดมักทำให้ฟุ้ง
แต่ "การลงมือทำ" จะช่วย "ลดความฟุ้ง" ได้ค่ะ
เพราะการลงมือทำไปเลยจะช่วยให้เห็น
1. ศักยภาพของตัวเองมากขึ้น
2. เห็นโลกตามความเป็นจริงมากขึ้น
ซึ่งโลกในความจริงอาจไม่ได้น่ากลัวกังวลเหมือนที่คิดด้วยค่ะ
ขั้นตอนนี้จะช่วยลดความกลัวกังวลจากความคิดวนๆไปได้อย่างมากค่ะ
3). ฝึกที่จะกลับมารับรู้ลมหายใจเป็นระยะ
เป็นการช่วยดึงให้ใจกลับมาสัมพันธ์กับร่างกาย เพิ่มความรู้เนื้อรู้ตัว
เพราะใจที่หลงไปอยู่ในความคิดมาก จะลืมเนื้อลืมตัว
ยิ่งลืมเนื้อลืมตัวมากเท่าไหร่
จิตใจก็ยิ่งอ่อนแอค่ะ
การกลับมารู้เนื้อรู้ตัว
จะช่วยเพิ่มความแข็งแรงให้กับจิตใจได้มากค่ะ
เพราะ ช่วยให้ใจสงบขึ้น จิตใจมีกำลังมากขึัน
เพราะ ใจที่คิดกลัวกังวล ฟุ้งซ่าน ง่าย เป็นใจที่ไม่มีกำลังค่ะ
การกลับมาช่วยเพิ่มกำลังให้จิตใจแข็งแรงขึ้น จึงเป็นองค์ประกอบที่สำคัญ
ที่จะช่วยลดความคิดกังวล ฟุ้งซ่านได้อย่างดีค่ะ
เมื่อทำ 3 อย่างที่กล่าวมานี้เรื่อยๆ
คุณภาพของจิตใจจะเปลี่ยนไปในทางที่ดี
จะสามารถช่วยลดความคิดกลัวกังวลฟุ้งซ่านได้อย่างดีค่ะ ^___^
บทความโดย พญ. ทานตะวัน อวิรุทธ์วรกุล
เครดิตภาพ : https://www.facebook.com/Mamuangjungdotcom/photos/pb.603313313030393.-2207520000.1425097769./920632347965153/?type=3&theater
หมายเหตุ : ฝากคลิปสั้นๆเกี่ยวกับการดูแลให้ใจพบความสงบได้ ในระหว่างวันที่วุ่นวายค่ะ
https://www.youtube.com/watch?v=F6eFFCi12v8
